Een goede verzorgende
Een werkneemster die in de zorgsector werkt, wordt bij Mariska Harders aangemeld voor coaching.
Een ander gaat voor
In het kennismakingsgesprek vertelt zij er moeite mee te hebben om zich af te schermen tegen alle prikkels en invloeden die zij krijgt van de bewoners. Ze zuigt alles als een spons op en vindt dat zij een slechte verzorgende is als zij niet begaan is met de bewoners. Maar het kost haar energie en ze merkt dat zij tegen overspannen aanzit omdat ze het allemaal niet meer kan overzien.
Ik bespreek met haar wat “een goede verzorgende” inhoudt. Wat bedoelt ze daarmee? Ook vertelt zij altijd bezig te zijn, ze heeft geen rem en is met 10 dingen tegelijk bezig. Nee zeggen of prioriteiten stellen voor zichzelf is er niet bij. Sterker nog, ieder ander gaat voor. Ontspannen doet ze wel, maar ze slaapt slecht, ze piekert veel en neemt emoties van de bewoners mee naar huis.
Een slechte verzorgende?
Op deze punten pakken we verder door. “De goede verzorgende” zijn betekent voor haar dat ze naar de bewoners luistert, tijd voor ze vrijmaakt en vooral dat zij zich inleeft in de gevoelens van de bewoners. En dus voor zichzelf oplegt dat zij moet voelen wat de bewoners voelen door hetgeen wat zij meemaken.
Interessant punt, want dat zou betekenen dat wanneer je dat niet voelt, dus een slechte verzorgende zou zijn? We gaan er dieper op in. Kan zij veranderen wat deze mensen meemaken? Hoe kan zij überhaupt voelen wat deze mensen voelen? Wat doen haar gedachten met haar? En wat legt zij zichzelf op als zij dus loodzwaar met deze ballast naar huis gaat en daar thuis verder over piekert. Lost dat iets op?
De keuze het anders te doen
Door feitelijk te spiegelen wat zij doet in deze situaties, leert zij om naar zichzelf te kijken. En vooral de gedachten en aannames die zij doet, te analyseren. Leert zij ook dat piekeren veelal op het verleden of de toekomst is gericht en nooit over het NU gaat. En leert zij in te zien dat alle ballast die zij meeneemt, door haarzelf wordt gecreëerd, namelijk in haar gedachten. Het is onmogelijk dat zij voelt wat deze mensen voelen, wel is het mogelijk om hier anders mee om te gaan. Medeleven is 1, het mee naar huis nemen en zelf doorleven is 2 en heeft geen toegevoegde waarde. Dus leer ik haar om zichzelf hierin te begrenzen, door constant zichzelf de vraag te stellen: heb ik invloed op deze situatie, ben ik in het nu bezig of in verleden of toekomst en vooral: zijn die emoties van mij of de ander?
Door hier bewuster mee om te gaan, heeft zij dus invloed om dit te veranderen, en een keuze om het anders te doen. Tijdens onze sessies meldt zij zich uiteindelijk ziek, licht onder dwang van de leidinggevende, maar ze blijft thuis. Dan pas ervaart zij hoe moe zij is en dat dit het gevolg is van haar pleasende gedrag, altijd voor iedereen klaarstaan en al die emoties op te slurpen van de bewoners op het werk.
Luisteren naar je lichaam
Maar het inzicht is er: dus stapsgewijs gaan we aan slag met ontspannen, wandelen, tijd voor zichzelf nemen, grenzen en prioriteiten stellen en te leren naar haar lijf te luisteren. Dat lijf is trouwens veel slimmer dan je hoofd, want de signalen dat het niet lekker ging, zijn allang aangegeven door haar lichaam. Ook dit is een les.
De motivatie om dingen anders te doen was groot, dus met alle opdrachten is zij aan de slag gegaan. Langzaam is zij na een maand weer gestart met koffiedrinken op het werk, uiteraard met de nodige leerpunten, want zij wilde meteen weer van alles gaan regelen, maar d.m.v. onze gesprekken wist zij dit te herkennen. Vervolgens is zij weer wat gaan opbouwen en merkte zij dat zij de opdrachten in praktijk wist toe te passen. Het resultaat was er naar: emoties kon zij voor het eerst door de trucjes loslaten. Nee zeggen werd steeds makkelijker (en zij voelde ook wanneer dat nodig was), prioriteiten werden gesteld en ontspannen kon zij veel beter toepassen, bijvoorbeeld door vanuit het werk lopend of fietsend naar huis te gaan en daardoor onderweg haar hoofd al leeg kon maken.
Jezelf voorop stellen
Ook nu zijn we weer op zowel fysiek vlak als op mentaal vlak bezig geweest, aangezien die 2 met elkaar zijn verbonden. De uitval is van korte duur geweest, in totaal 2,5 maand. Zij zit beter in haar vel, voelt zich happy, neemt geen emoties meer mee naar huis, en mocht dit wel even het geval zijn, dan kan zij het herkennen om het vervolgens weer los te laten.
We hadden 6 sessies met elkaar afgesproken, maar zij wist binnen 5 sessies het roer om te gooien. De gesprekken en opdrachten heeft zij actief en vol overtuiging aangepakt, met dit als resultaat. Haar contract werd verlengd en zij doet haar werk met evenveel passie, maar stelt zichzelf nu voorop.
